تحلیل عوامل آموزشی مؤثر بر رضایت شغلی فارغ التحصیلان رشته های کشاورزی: مورد دانشگاه یاسوج

یکی از اساسی‌ترین رسالت‌های آموزش عالی، تربیت و آماده ساختن نیروی انسانی کارآمد، شایسته و دارای مهارت برای پاسخ‌گویی به نیازهای واقعی جامعه در زمینه‌های مختلف شغلی است. در این میان عوامل آموزشی دوران دانشگاه، تأثیر بسزایی بر موفقیت تحصیلی و شغلی و در نهایت رضایت شغلی آتی افراد دارد. بر همین اساس، در پژوهش حاضر، به شناسایی عوامل آموزشی مؤثر بر رضایت شغلی فارغ‌التحصیلان رشته‌های کشاورزی دانشگاه یاسوج پرداخته شده است. این پژوهش به روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفت. روایی پرسشنامه به‌وسیله‌ی کارشناسان و متخصصان مربوطه مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ از 0/611 تا 0/946 برای متغیرهای گوناگون به‌دست آمد. جامعه آماری این تحقیق شامل فارغ‌التحصیلان سال‌های 89-1386دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج بود (417=N) که، 201 نفر با استفاده از جدول نمونه‌گیری پاتن، به صورت تصادفی به عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب شدند. نتایج نشان داد 32/9 درصد از فارغ‌التحصیلان از شغل خود اظهار نارضایتی کرده و 67/1 درصد از شغل خود رضایت داشتند. از طرف دیگر نتایج همبستگی بین متغیرها نشان داد که بین متغیرهای دانش نظری، دانش عملی، دانش سازگاری، امکانات و تجهیزات دانشکده، روش‌های تدریس در دروس تخصصی و مرتبط بودن شغل با رشته تحصیلی با رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد. فزون بر این، تحلیل مدل رگرسیون لجستیک حاکی از آن است که متغیرهای معدل، روش‌های تدریس در دروس تخصصی، مرتبط بودن رشته تحصیلی با شغل، امکانات و تجهیزات دانشکده و دانش سازگاری به عنوان مهم‌ترین متغیرهای پیش‌بینی کننده‌ی رضایت شغلی محسوب می‌شوند.